Bariu gënjeshtar

I merrte ato çdo ditë në mëngjes
I ruante ato përherë me kujdes

Kullotnin dhentë çdo ditë në lëndinë
Dhe bariu gjithashtu s’e njihte mërzinë

Tek ruante delet një ditë në lëndinë
Iu shkrep në kokë të gënjejë njerëzinë

Me nxitim shkoi në fshat, bërtiti e tha
Shpejtoni o njerëz se ujku dhentë po ha

Dolën fshatarët me vrap nga shtëpitë
U nisën atje t’shpëtonin bagëtitë

Kur sosën tek vendi panë me habi
Se dhentë po kullotnin me qetësi

Të gjithë të mërzitur në fshat u kthyen
Nga gënjeshtra e bariut ata u fyen

Mirëpo bariu prap e përsëriti
Fshtarët e ngratë nga shtëpitë i qiti

Kur u kthyen sërish të gjorët fshatarë
E morën bariun për gënjeshtar

Për të tretën herë me t’vërtetë erdhi
Ujku i zi bariun e zverdhi

U nis për në fshat duke vrapuar
Pa frymë, i mekur dhe shumë i trishtuar

Mirëpo kësaj radhe askush se besoi
Besimim tek njerëzit vetë e shkatërroi

Cdo kush që gënjen vetveten dëmton
Virtytet e mira kështu i rrënon

Dhe nëse gënjeshtrat gjithnjë do t’i shtojë
Një ditë për t’vërteta vetë do t’i besojë

Mustafa Terniqi