Pran meje kalonte nje njeri
dhe dola taveshtroj,
ai doren e kishte shtrire,
gje nuk munda te kuptoj.
Hecte shume i nxituar,
ne sy pothuaj ishte verbuar,
nga te qajturit e shumte
lemosh duke kerkuar.
E pyeta me ze te qete:
si mundem te ju ndihmoj
tha duke veshtruar perpjete
na ndihmoft Ai qe na Krijoi.
Me pas shtoi me lote ne sy
une jame nje varfanjak
me jepni nje kafshat buke
s’kerkoj shume,porse pak.
Ah ne zemer sec me dogji,
dhe ne shpirt me perveloi
kur duke e falemenderuar Zotin
ndihmen time e kerkoi.
I dhash buke per te ngrene
i ndihmova sa kisha mundesi
per ti ndihmuar njeri tjetrit
e ka obligim c’do njeria
Pregaditi dhe pershtati:Ummu Erina