PO MË MERR MALLI PËR FËMIJËRINË TIME

Po më merr malli për fëmijërinë time.

Nuk dua t’i kuptoj shakat e të mëdhenjve.

E as t’i dëgjoj fjalët e atyre që përgojojnë.

E as nuk dua që situatat t’i komentoj, e as t’i analizoj.

E dua fëmijërinë time…

Me gjithë naivitetin, sinqeritetin, pafajësinë dhe gëzimin e saj, që janë të vërteta.

E dua atë që lind nga gjërat më të vogla, si: loja, ëmbëlsira etj.

Dua të gëzohem me një copë çokollatë.

Dua që të qeshi me sinqeritet, kur i dëgjoj shakatë.

Dua të qaj me zë të lartë, kur zemërohem.

Nga arabishtja: Irfan JAHIU